شاید تاکنون تعاریف زیادی در باره نسبیت شنیده باشید اما بطور واضح با مفهوم آن آشنا نشده باشید ، این بدان دلیل است که یا مطلبی که مطالعه نموده اید بسیار تخصصی نوشته شده و یا نویسنده با برداشت خود آن را به تحریر دراورده است ، در بیشتر منابع نوشته ها و تعاریف نامفهومی در باره مسائل فیزیک نوین آورده شده است و بد ترین نکته در این است که برخی افراد اقدام به اشاعه مطالب کذب و دروغ بدون منبع کرده اند . کاری با این مسائل نداریم ، ما در این مقاله سعی داریم تا نسبیت را به صورت ساده ، روان و واضح برای شما توضیح دهیم تا با مفهوم اصلی آن آشنا شوید .
شاید تا کنون با واژه هایی مثل نظریه انیشتین رد شد ، اثبات نظریه نسبیت و … روبرو شده باشید ، که باید بدانید این مساله نه رد شدنی است و نه اثبات شدنی نسبیت در دنیای فیزیکی یک امر بدیهیست و اگر جایی سخن از اثبات و یا رد این نظریه بیان شد نشان از عدم آگاهی علمی آن نشریه دارد . بحث اثبات در مورد شاخه ها و مسائل میانی این موضوع مطرح است و اگر آن ها را یک نظریه تلقی کنیم مجموعه نظریاتی در قالب نسبیت شکل خواهد گرفت که در دو دسته نسبیت خاص و نسبیت عام طبقه بندی می شوند .
معنای واژه نسبیت روی کلمه مشخص است ” نسبی بودن ” یا ” یک چیز نسبت به چیزی دیگر ” واژه متضاد نسبیت ، مطلق است یعنی اگر چیزی مطلق نباشد نسبی است پس وقتی سخن از نسبیت به میان می آید بدین معناست که ماهیتی نسبت به ماهیت دیگر ارزیابی می شود . در نظریه نسبیت انیشتین در واقع نسبیت میان زمان و فضا مورد بحث است ، یعنی فضای تشکیل دهنده جهان و زمان وابسته به یکدیگرند {1} . اگر فضا نباشد زمان نیز وجود نخواهد داشت . پس زمان یک ماهیت نسبی است و نیازی به اثبات آن نیست مگر اینکه کسی ادعایی مبنی بر مطلق بودن زمان داشته باشد یعنی روح ، خدا ، ماورائ و هر چیزی که جنبه ناشناخته دارد درگیر زمان است که این موضوع بطور قطع رد شده است .
ادامه دارد
منابع
- Bergmann، Peter G.. Introduction to the Theory of Relativity. Dover Publications، ۱۹۷۶
دیدگاه بگذارید